فولاد ck35 – fooladrasuldalakan

فولاد کربنی-فروش فولاد کربنی ((قیمت مناسب))

گوگرد زدایی از فولاد ساده ی کربنی با استفاده از سرباره های مصنوعی-فروش فولاد کربنی

گوگرد زدایی از فولاد ساده ی کربنی با استفاده از سرباره های مصنوعی

فرایند سرباره ی مصنوعی موجب کاهش درصد گوگرد و فسفر حل شده در فولاد. بهبود فرایند آخال زدایی، محافظت از فلز در برابر محیط و جلوگیری از افت دمای فلز در پاتیل می شود. در پژوهش حاضر، تأثیر افزودن Na2O و SrO به سرباره ی CaO-Al2O3-SiO2 بر فرایند گوگردزدایی بررسی می گردد. به این منظور، سرباره ها در دمای 1400 درجه سانتی گراد پیش ذوب شدند. و فرایند گوگرد زدایی در کوره ی القایی فرکانس بالا انجام شد.

نتایج نشان دادند که مدت زمان بهینه برای انجام فرایند گوگردزدایی 15 دقیقه است. و بازده فرایند گوگردزدایی برای دستگاه سه جزیی 33 درصد. و برای دستگاه چهار جزیی با حزء چهارم SrO و Na2O، به ترتیب 34 و 7 می باشد. افزون بر این، بازده گوگردزدایی به وسیله ی سرباره CaO-Al2O3-SiO2-SrO. با استفاده از بوته ی درپوش دار تا 77 درصد افزایش یافت.

مقدمه

به منظور تولید فولادهایی با کاربردهای خاص در صنایعی مانند خطوط انتقال گاز. ابزارسازی و نیروگاه های هسته ای که خواص مکانیکی مناسب تری از آن ها انتظار می رود. از فرایند متالورژی پاتیلی کمک گیری می شود. در این فرایند، کیفیت فولاد با استفاده از روش های مختلفی از جمله گاز زدایی فلز در خلاء. دمش گازهای خنثی، دمش پودرهای فلزی به مذاب فولاد و به کارگیری سرباره ی مصنوعی، افزایش می یابد [1]. از میان این روش ها، فرایند سرباره ی مصنوعی ساده ترین و در عین حال، ارزان ترین روش در متالورژی پاتیلی است.

که موجب کاهش میزان گوگرد حل شده در فولاد، بهبود فرایند آخال زدایی. محافظت از فلز در برابر محیط (نیتروژن، هیدروژن و اکسیژن) و جلوگیری از افت دمای فلز در پاتیل می شود [2]. همانطور که نمودار فازی Fe-S در شکل (1) مشاهده می شود. گوگرد در آهن مذاب به طور کامل حل می شود. اما در آهن جامد انحلال جزئی دارد و در آن ترکیب های سولفیدی تشکیل می دهد. با انجماد فولاد، سولفیدهای آهن در مرز دانه ها رسوب می کنند. و در دمای 988 درجه سانتی گراد، با آهن تشکیل مخلوط یوتکتیک می دهند.

این مخلوط یوتکتیک هنگام نورد و چکش کاری، موجب افت خواص و یا شکست فولاد می شود [1]. در نتیجه، کاهش میزان گوگرد یکی از وظیفه های سازندگان فولاد می باشد. و بهبود فرایند گوگردزدایی به وسیله ی روش های ارزان قیمت، از هدف های تولیدکنندگان فولاد می باشد. به همین منظور، فرایند پالایش مذاب فولاد با استفاده از سرباره های مصنوعی مورد توجه تولیدکنندگان فولادهای با کیفیت قرار گرفت.

اگرچه محققان همواره در تهیه ی سرباره ی مصنوعی ویژگی های مورد نیاز سرباره را مد نظر قرار می دهند. اما در بیش تر موارد اثرات مخرب زیست محیطی سرباره و تأثیر منفی سرباره بر طول عمر نسوزهای مورد استفاده چندان مورد توجه نبوده اند. و به جای آنها، از ترکیب فلوریدی مثل CaF2 برای دست یابی به سرباره ی مطلوب استفاده شده است.

حساسیت های به وجود آمده در سال های اخیر نسبت به حفظ محیط زیست. و هم چنین، هزینه های بالای تعویض مواد نسوز در محفظه های تولید آهن و فولاد. محققان را بر آن داشته است تا به سرباره های مصنوعی بدون CaF2 توجه بیشتر نشان دهند. در واقع، تهیه ی سرباره های مصنوعی سازگار با محیط زیست. و با قابلیت بالای جذب گوگرد، جزو خواسته ها و هدف های صنعت و محققان به حساب می آید.

فولاد رسول دلاکان

با سالها تجربه ارزشمند و گرانبها در عرصه تأمین و توزیع انواع ورق آلیاژی و انواع فولاد آلیاژی با گواهینامه ها و آنالیزهای معتبر با ضمیمه نمودن آن به محصولاتش آنرا به مشتریان خویش ارائه داده است. که توانسته رضایتمندی آنان را همواره فراهم آورد. صنعتگر شریف و گرامی از اینکه ما را جهت خرید کالا (فولاد آلیاژی) مورد نیاز خویش، انتخاب می نمایید از شما سپاسگزاریم.

ارتباط با ما

09122136675

02128423820

واتس آپ :09122136675

فکس: 02128423820

اینستاگرام :fooladdalakan

ایمیل: fooladrasuldalakan@gmail.com

متن کامل فولاد Ck70 سخت کاری شده را می توانید با کلیک بر روی عبارت ((فولاد ابزار CK)) مشاهده نمایید.

فولاد Ck70 سخت کاری شده-فروش انواع فولاد آلیاژی-میلگرد Ck-میلگرد فولادی

فولاد ck70 سخت کاری شده-مقایسه ریز ساختار، سختی و مقاومت به سایش. چهار نوع آلیاژ جوش روکش سخت با فولاد Ck70 سخت کاری شده به منظور جایگزینی تیغه های برشی

تیغه های فولادی مورد استفاده برای برشکاری انواع پلاستیک ها، لاستیک ها، چوب و فلزات. در اکثر موارد فولادهای پر کربن (نظیر فولاد Ck70) می باشند. که با استفاده از عملیات حرارتی سخت کاری سطحی، لایه سخت و قابل برشی بر روی آنها ایجاد می شود. در این تحقیق، از فولاد St37، به عنوان ماده جایگزین فولادهای پر کربن استفاده شد. و با استفاده از چهار الکترود مختلف و به روش جوشکاری قوس الکتریکی با الکترود دستی، لایه روکشی سخت بر روی این فولاد اعمال گردید. در مرحله بعد آزمون های آنالیز شیمیایی، متالوگرافی نوری، سختی و مقاومت به سایش بر روی نمونه ها انجام شد.

نتایج آنالیز شیمیایی انجام گرفته از فلز رسوب جوش نمونه الکترودهای انتخابی نشان داد. که حضور حدود 0/5 درصد کربن همراه عناصر آلیاژی کاربیدساز و سختی پذیری. و با مقادیر مختلف تأثیر متفاوتی در میزان سختی و مقاومت به سایش داشتند. بطوریکه در این تحقیق نمونه آلیاژ فلز رسوب Fe-Cr-Mo-V-W با کد WD دارای بهترین نتایج از نظر سختی و مقاومت به سایش بود. ساختار فلز رسوب نمونه حاصل از الکترود WD دارای ساختار مارتنزیت همراه با کاربیدهای آلیاژی با دانه بندی ریز. به همراه کمی آستنیت باقی مانده بود. نتایج آزمون تیغه ها در شرایط کاربردی نشان داد که رسوب حاصل از الکترود WD دارای سختی و مقاومت به سایش مطلوب. و نیز قابلیت برش بالاتری از نمونه فولاد Ck70 عملیات حرارتی سخت کاری شده می باشد.

تیغه های فولادی، ابزارهایی هستند که به منظور برشکاری مواد مختلف از جمله فلزات، چوب، پلاستیک، لاستیک، کاغذ بکار می روند. جنس این تیغه ها عمدتاً از نوع فولاد پر کربن (آلیاژی و غیر آلیاژی) با قابلیت عملیات حرارتی سخت کاری می باشند. به نحوی که پس از سخت کاری سطحی به سختی بالایی می رسد و امکان استفاده در شرایط برشکاری را پیدا می کنند.

امروزه فولادهای متعددی در صنعت برای تولید تیغه های فولادی با مصارف مختلف استفاده می شوند. براساس استاندارد DIN 17222، اصلی ترین این فولادها شامل Ck70،CK75 و 42CrMo4 برای برش چوب، 2567 و 2542. برای برش فلزات و 1/2436،1/2080و1/2379 برای برش کاغذ و لاستیک هستند.

تیغه های فولادی مذکور، ابتدا تحت عملیات ماشین کاری و سوراخ کاری قرار می گیرند. و سپس روی لبه آنها عملیات حرارتی سخت کاری سطحی القایی یا شعله ای انجام می شود. تا سختار مارتنزیتی – آستنیتی ایجاد شود. با توجه به نوع کاربرد، سختی این تیغه ها بالاتر از 50HRC (60-54HRC) است. البته میزان سختی لازم برای برش، به کاربرد تیغه و نوع ماده مورد برشکاری بستگی دارد. تیغه ها علاوه بر سختی باید مقاوم به سایش و ضربه نیز باشند. در غیر اینصورت در مدت زمانی کم دچار ترک خوردگی شده و لبه تیغه ها کند می شود.

فولادهای پر کربن مورد استفاده برای تهیه تیغه های برش، قیمت نسبتاً بالایی داشته. و عملیات حرارتی سخت کاری سطحی بر روی آنها به امکانات خاص و نسبتاً گران قیمت نیاز دارد. که شرایط کنترلی ویژه ای را می طلبند. امروزه روش های دیگری نیز برای سخت کاری سطحی مواد استفاده می شوند. جوشکاری، پاشش حرارتی، رسوب دهی الکتریکی و رسوب دهی بخار، اصلی ترین روش های مورد استفاده جهت عملیات سطحی هستند.

جوشکاری، بیشترین استحکام پیوند بین رسوب و زیرلایه را فراهم می کند. در انتخاب نوع رسوب جوش جهت روکش سخت می بایست تأثیر عناصر آلیاژی مختلف از جمله Cr،MO،V،W. که در میزان سختی و مقاومت به سایش و نیز سختی ثانویه مؤثرند مورد بررسی قرار گیرند. مشخص گردید که عنصر کروم باعث افزایش مقاومت به سایش در دمای بالا و نیز افزایش سختی پذیری می شود. مقدار کروم جهت کسب سختی ثانویه مناسب، 4 الی 12 درصد است.

لذا در ترکیب الکترودهای مختلف تولیدی، مقدار کروم در این محدوده انتخاب می شود. ضمناً عنصر کروم به اکسایش در دمای بالا مقاوم است. و به قابلیت سختی پذیری آلیاژ کمک می کند. وانادیم از افزایش اندازه دانه ها جلوگیری کرده و ضمن افزایش سختی، مقاومت به ضربه را بهبود می دهد. استفاده از وانادیم علاوه بر خاصیت برش، خاصیت مقاوم به سایش را در لبه های تیغه ها بهبود می بخشد.

ضمناً وانادیم با رسوب کاربید وانادیم روی مرزدانه ها از افزایش اندازه دانه ها جلوگیری می کند. لذا از این عنصر هم به مقدار 0/5 درصد در فلز رسوب استفاده می شود.

مولیبدن باعث افزایش سختی ثانویه و مقاومت به حرارت می شود. و حضور تنگستن نیز خاصیت سختی و افزایش قابلیت برشکاری (در لبه تیغه ها) را به دنبال دارد. همچنین اثر عنصر مولیبدن در ایجاد سختی ثانویه بیشتر از عنصر تنگستن است. به نحوی که در مقادیر بیش از 1 درصد باعث افزایش قابل ملاحظه سختی می شود. ولی همین مسئله در مورد عنصر تنگستن در مقادیر بیش از 2 درصد صادق است. لذا عنصر مولیبدن کمتر از 1 درصد (حدود 0/5 درصد) و مقدار تنگستن کمتر از 2 (حدود 1/3 درصد) انتخاب می شود.

تیغه های فولادی باید علاوه بر مقاومت به سایش و خاصیت برش، دارای مقاومت به حرارت نسبی باشند. چون در حین عملیات برش، نوک تیغ ها در اثر اصطکاک و برش با مواد مختلف گرم می شوند. لذا باید نوک تیغه به بازپخت در دماهای نسبتاً بالا مقاوم بوده و دارای خاصیت سختی ناشی از عملیات بازپخت باشد. لذا عنصر مولیبدن غالباً در ترکیب شیمیایی استفاده می شود که افزایش سختی ناشی از عملیات بازپخت را به دنبال دارد. البته عناصر دیگر نظیر کروم و تنگستن نیز به این امر کمک می کنند.